Ενημέρωση

Το πείραμα εξελίσσεται με διακοπές. Αλλά όλες οι μέχρι τώρα παρατηρήσεις συγκλίνουν στο ίδιο αποτέλεσμα: Η πλευρά της Σελήνης που βλέπω είναι κάθε φορά η ίδια.

Night 2

Ξημερώματα Σαββάτου, 13 Αυγούστου 2011, 01:20. Τα ίδια!

Ο αδερφός μου θέτει το ερώτημα αν η Σελήνη φαίνεται από όλες τις περιοχές της Γης. Ακόμα και από τον Βόρειο ή τον Νότιο Πόλο. Ενδιαφέρουσα απορία! Πάλι όμως χρειάζεται χρόνος, οπότε θα πρέπει να περιμένει και αυτό για άλλη μέρα!

Operation Dark Side of the Moon: Night 1

Ξεκίνησα σήμερα τις παρατηρήσεις μου για τη Σελήνη. Τώρα που οι διακοπές τελείωσαν, μπορώ να κρατήσω τις σημειώσεις που απαιτεί το πείραμά μου και να προσπαθήσω να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα. Ξημερώματα Παρασκευής λοιπόν, 12 Αυγούστου 2011, στις 01:00, είδα με το τηλεσκόπιό μου τους Copernicus και Tycho, τις Mare Fecunditatis, Tranquillitatis, Serenitatis και Crisium, καθώς και μια σειρά κρατήρων στην άκρη της Σελήνης, από τη μεριά του Κοπέρνικου. Έκανα ένα πρόχειρο σκίτσο και παρατήρησα ότι με γυμνό οφθαλμό η σκούρα περιοχή, που αντιστοιχεί στις "θάλασσες" βρίσκεται από την αντίθετη μεριά από εκείνη στην οποία φαίνεται με το τηλεσκόπιο (αντίθετη ως προς τον κατακόρυφο άξονα).

Οριοθέτησα λοιπόν χονδρικά το φεγγάρι όπως φαίνεται σήμερα. Είναι ωραία που μπόρεσα και είδα το μεγαλύτερο μέρος του. Και είμαι έτοιμος για να συνεχίσω τις παρατηρήσεις τις επόμενες μέρες, για να δω αν θα συνεχίζω να παρατηρώ τα ίδια οδηγά σημεία ή αν θα δω και κομμάτια από την άλλη πλευρά της Σελήνης.

Γράφω για το ότι είδα το μεγαλύτερο μέρος του φεγγαριού σήμερα και σκέφτομαι αν φαίνεται το ίδιο κομμάτι του φεγγαριού από όλα τα πλάτη και μήκη της γης. Η σκιά της Γης πέφτει με τον ίδιο τρόπο ανεξαρτήτως του πού βρίσκεται ο παρατηρητής; Υπάρχουν δυο τρόποι για να αντιμετωπίσουμε επιστημονικά αυτό το πρόβλημα. Να το εξακριβώσουμε πειραματικά. Ή να φτιάξουμε ένα θεωρητικό μοντέλο που θα μας δίνει την απάντηση. Γιατί να μην κάνουμε και τα δύο; Δε θα είχε ενδιαφέρον; Έχει ήδη περάσει η ώρα, οπότε θα το αφήσω αυτό για άλλη μέρα.

Η σπουδαιότερη στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας

Έβλεπα χθες το Transformers 3 και σκεφτόμουν ότι η πρώτη φορά που πάτησε άνθρωπος το πόδι του στη Σελήνη πρέπει να είναι η σημαντικότερη στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Δεν μπορώ να περιγράψω το δέος που με πιάνει όταν σκέφτομαι πως οι άνθρωποι έβλεπαν για χιλιάδες χρόνια το φεγγάρι και τελικά ο Neil Armstrong κατάφερε να πατήσει πρώτος πάνω σε αυτό με την αποστολή του Apollo 11.

Είναι κάτι το συγκλονιστικό που δείχνει την πρόοδο της ανθρώπινης σκέψης αλλά και τις δυνατότητες που έχει το είδος μας. A small step for man, a giant leap for mankind indeed!

Operation Dark Side of the Moon

Από αύριο το βράδυ θα ξεκινήσω μια σειρά παρατηρήσεων της Σελήνης. Στόχος μου θα είναι να διαπιστώσω αν είναι ορατή από τη Γη ολόκληρη η έκταση του φεγγαριού, και τα δύο του δηλαδή ημισφαίρια, ή αν βλέπουμε μόνο τη μία πλευρά του, με την άλλη να παραμένει αφανής. Με πρόχειρα διαγράμματα θα προσπαθήσω να καταγράψω ορισμένα σημεία κλειδιά. Η σύγκριση της θέσης τους κατά την πορεία των παρατηρήσεών μου θα με βοηθήσει να επιλύσω το ερώτημα που έθεσα στον εαυτό μου.

Σε δεύτερο χρόνο θα ήθελα να προσπαθήσω να δω αν μετριέται η περίοδος περιστροφής της Σελήνης γύρω από τον εαυτό της, αν φυσικά κάνει μια τέτοια περιστροφή! (Ουφ, τώρα μπήκα σε σκέψεις! Γιατί ένα σώμα να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του; Τι είναι αυτό που θα έκανε ένα ουράνιο σώμα να περιφέρεται γύρω από τον εαυτό του και ένα άλλο να μην περιφέρεται; Γιατί η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της; Φοβερά ενδιαφέρουσες ερωτήσεις, δε βρίσκετε;)

Δε φαντάζομαι γιατί να μη φαίνεται η μια πλευρά του φεγγαριού από τη Γη. Αν περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, γύρω από τη Γη και γύρω από τον Ήλιο, με τόσες περιστροφές γιατί να μην μπορούμε να το δούμε ολόκληρο κατά τη διάρκεια ενός χρονικού διαστήματος; Αν τελικά μόνο η μια πλευρά του είναι ορατή από τη Γη, αυτό θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον! Και μόνο που το φαντάζομαι με γοητεύει ιδιαίτερα. Περιμένοντας λοιπόν να διαπιστώσω τι συμβαίνει ιδίοις όμμασι...

Υ.Γ. Γκούγκλαρα λίγο το dark side of the moon και είδα ότι διαφέρει από το far side of the moon. Κρίμα, γιατί το dark είναι πιο πιασάρικο!

Βιβλία

Μετά από έρευνα αγοράς, κατέληξα στα παρακάτω βιβλία τα οποία πιστεύω ότι θα μου δώσουν τροφή για σκέψη και χρήσιμες συμβουλές για πολύ καιρό.

Nightwatch: a practical guide to viewing the Universe

The Backyard Astronomer's Guide

Turn Left at Orion: a hundred night objects to see in a small telescope - and how to find them

Astronomy Hacks: tips and tools for observing the night sky

Έχω και μερικά ακόμα στην wish list μου για αργότερα!

Φόβοι

Μέχρι να έρθει το τηλεσκόπιο από Αγγλία (αφού στο ενδιάμεσο γύρισε όλη την Ευρώπη) είχα ένα άγχος για μια σειρά πραγμάτων.

Θα ερχόταν σε καλή κατάσταση; Λίγο να είχε χτυπηθεί το κάτοπτρο (ή, τα κάτοπτρα, για να είμαι πιο ακριβής, μιας και είναι νευτώνειο) από τη μεταφορά, θα αχρηστευόταν ολόκληρη η συσκευή.

Θα ήταν εύκολο να το στήσω και να το μεταφέρω στην αυλή; Η ποιότητα της εικόνας είναι ανάλογη του μεγέθους σε αυτά τα τηλεσκόπια. Οπότε πρέπει να βρεθεί ένας συμβιβασμός μεταξύ ευχρηστίας και παρεχόμενης πληροφορίας. Εγώ είχα διαβάσει κάπου πως ένας εντελώς αρχάριος συνήθως παίρνει μέχρι 6 ίντσες, οπότε εγώ αποφάσισα να πάρω τηλεσκόπιο με διάμετρο 8 ιντσών ώστε να μου είναι χρήσιμο και αργότερα, αφού ξεπεράσω το στάδιο του πρωτάρη.

Άλλωστε, βλέπω την αστρονομία σαν ένα χόμπι που θα κρατήσει πολλά χρόνια, με την έννοια ότι θα χρησιμοποιώ το τηλεσκόπιο σιγά σιγά και υπάρχουν τόσες δραστηριότητες για να κάνεις με αυτό. Έτσι, η αρχική επένδυση σε εξοπλισμό και βιβλία θα αποσβεστεί από την ευχαρίστηση που θα παίρνω σε βάθος χρόνου.

Το άλλο πρόβλημα που με τρόμαζε ήταν το γεγονός ότι από την πίσω αυλή μου βλέπω ένα μικρό κομμάτι του ουρανού. Ο υπόλοιπος ουρανός μπλοκάρεται από το δικό μου και το γειτονικό κτήριο. Θα έβλεπα τουλάχιστον το φεγγάρι; Και με τους πλανήτες τι θα γίνεται; Ευτυχώς η σελήνη φαίνεται μια χαρά. Είμαι μάλλον τυχερός που η τροχιά της περνάει από αυτό το τμήμα του ουρανού. Για να δούμε και με τους πλανήτες τι γίνεται...

Επίσης, ανησυχούσα για το τι θα γίνει και με τη φωτορύπανση. Μένω στα προάστια της Αθήνας, οπότε με το φωτισμό υπάρχει ένα πρόβλημα. Μπροστά από το σπίτι μου υπάρχει άφθονο φως, ενώ αρκετά σκοτεινά μπορεί να γίνει η πίσω αυλή μιας και καλύπτεται από κτήρια. Επομένως είχα βρει πού έπρεπε να στήσω το τηλεσκόπιο για μια αξιοπρεπή παρατήρηση. Αλλά τι θα γινόταν αν και εκεί αντανακλούσαν τα φώτα πίσω από τα κτήρια;

Το τελευταίο που μου προκαλούσε ανησυχία ήταν η ώρα που θα έπρεπε να είμαι έξω για την παρατήρηση. Δεν είμαι γενικά άνθρωπος της νύχτας (ξέρω, ειρωνικό), αλλά ούτε και του κρύου. Βέβαια, μου έδινε θάρρος το γεγονός ότι η ερασιτεχνική αστρονομία βρίσκει μεγάλη άνθηση στην βόρεια Αμερική και Ευρώπη, όπου το κρύο είναι πολύ χειρότερο από της Αθήνας. Και τελικά, είδα πως το χειμώνα και στις οχτώ μια χαρά βλέπεις τον έναστρο ουρανό, οπότε δε χρειάζεται να κάνω και τα τρελά ξενύχτια, εκτός και αν θελήσω να δω συγκεκριμένο αντικείμενο που δε θα είναι ορατό σχετικά νωρίς τη νύχτα.

Ευτυχώς όλοι οι φόβοι ξεπεράστηκαν και τώρα ξεκινάω ένα ενδιαφέρον χόμπι.